وبلاگ دانشجویی

حرف ها، دغدغه ها، نظرات و تحلیل های چند تا دانشجو

وبلاگ دانشجویی

حرف ها، دغدغه ها، نظرات و تحلیل های چند تا دانشجو

چند خط روایت نجف زاده در بازگشت از لیبی

جایی که شراب هم نمی برد........

همین الان رسیدیم تهران.تا بارهایمان را بگذارند روی غربیلک وقت دارم این وبلاگ را از همین فرودگاه به روز کنم...بنویسم  روزهای عجیبی را گذراندیم.برای من گرچه در لبنان و عراق هم ماهها خبرنگاری کردم ولی هیچوقت سرعت تحولات اینچنین بالا نبود.

یکی از اصول رویترز در آموزش خبرنگاری در بحران این است که "هیچ خبری ارزش از دست دادن جانتان را ندارد"...اما بی اغراق،گاهی در برزخ مرگ و زندگی بدجور گرفتار شدیم.یک شب در منطقه ای به نام راس الجدیر...درست وسط درگیری میان انقلابیون و نیروهای قذافی گیر کردیم.راه در رو نبود.خیلی بانمک بود حالا که نگاه می کنم جایی نبود لااقل پشتش سنگر بگیریم.بیابان خدا بود ...هر کسی با یک تفنگ از بغلمان رد می شد سلام می کردیم.سلام علیکم.خسته نباشید هم می گفتیم.گاهی خودمان هم یادمان می رفت ما الان طرفدار سرهنگیم یا حامی انقلابیون.بارک الله فیک یا شباب!گاهی یک ضرب فقط سلام می کردیم...،یک روز 12 ساعت در دام قوات قذافی و آفریقایی هایی بودیم که انقلابیون به انها مزدوران سرهنگ می گویند...

آنقدر از این لحظه ها برای ما پیش آمد که از حوصله ات دور است...اماآنچه در تمام طول سفر،وقتی ویز ویز صدای گلوله ها مثل پشه از بیخ گوشمان می گذشت،در شب هایی که سرپناهی نداشتیم،احساس می کردیم با ماست..."خدا"بود...خدا همان دعای خیر توبود که مارا ممنون و مدیون کرد...و اینکه حقیقتا "حقیقی"و "جعفرخانی"همکاران من در این سفر هم هرگز در میدان،کم نگذاشتند،آنچنانکه دوستانم در تهران،در پخش و واحد مرکزی خبر درپشتیبانی هایشان کوتاه نیامدند.

ما در این سفر،در طرابلس و بنی ولید و سرت، وقتی گلوله ها چند قدمی مان می خورد،تازه فهمیدیم بچه های جنگ خودمان،آنها که تصویربردار یا خبرنگار یا دبیر خبر بودند 8 سال،چه شاهکارهایی کردند...ما که جنگ وخط مقدمش را فقط در فیلمها دیده بودیم...نگاه ما به جنگ محدود می شد به اضطراب آژیر قرمز و صدای ضد هوایی و حجله شهید سرکوچه های آشتی کنان،با چند روزبی آبی و دو تا تیرو ترکش ولوله ای در جانمان می افتاد...و ایضا فهمیدیم "برخی" در وزارت فخیمه خارجه دولت مکرمه ما،چقدرخوش خسبیده اند و تازه با اعتماد به نفسی ستودنی ،در حد لالیگا،شعر کوتاه هم می گویند.

راستی درباره امام موسی صدر هم تحقیق کردیم...انقلابیون درگیر دغدغه های خودشان هستند...اما خلاصه بگویم،موسا کوسا، رفیق گرمابه و گلستان قذافی ،کلیددار ماجراست...که حالا لندن است....از طرفی خانه پیرمرد 80 ساله ای را پیدا کردیم که قذافی او را که از ماموران امنیتی اش بوده و شبیه امام موسی صدر است سالها پیش،همزمان با ربایش،با لباس ایشان راهی ایتالیایش کرده...اما خانه نبود و همسایه ها می گفتند از آغاز انقلاب لیبی او هم غیبش زده...

القصه .....

خوبی خبرنگارواحد مرکزی خبر بودن همین است.گاهی سخت یا آسان،تلخ یا شیرین،به قول آن شاعر:"می برد جایی که شراب هم نمی برد"... 

منبع:

http://www.najafzadeh.ir


بحرین از آغاز


چند وقتیه که اگه بخوای تواینترنت بچرخی و خبرگزاریها رو چک کنی و بخوای بفهمی دنیا چه خبره, کی زده, کی خورده,کی برده, ممکن نیست اسم بحرین به چشمت نخوره,تیتر یکه سایت ها ی خبری و روزنامه های دنیا, موج بیداری اسلامی به بحرین هم  رسید,مردم بحرین خواستار تعیین سرنوشتشان هستند, دومینوی خیزش ملت های منطقه بحرین را هم دربرگرفت, دولت آل خلیفه راهکاری جز سرکوب ندارد و...

یه روزی بحرین جز خاک ما بود از نظر سیاسی استان چهاردهم, ولی چه کنیم که کشور به اون عظمتمون یه روزگاری  دست یه سری آدمایی بود که به تنها چیزی که فکر نمیکردن هویت و شرف ملتشون بوده, شده بودن عروسک خیمه شب بازی دست طومار نویسایی که تو خلوتشون نقشه تصاحب این کشور و اون کشورو می کشیدن,همون  استعمار پیر,این شد که به بهانه ی نداشتن نیروی دریایی قوی در خلیج فارس, بحرین,جزیره ای با انرژی و سرمایه های معدنی رو باسه تا جزیره که هنوزم که هنوزه بحث مالکیتش توسط ایران از سوی برخی کشورهای خلیج فارس پذیرفته شده نیست  روبا برگزاری یه رفراندوم از ایران جدا کردن و مثلا جشن استقلالی هم برای بحرین ترتیب دادن, این چه جور استقلالیه که از بیخ وبنش رو بیگانه خط داده و اینور واونور کشونده..

حالاهمین بحرین به ظاهر مستقل قریب به نیم قرن زیر دست کسایی بوده که نه اصلیت بحرینی داشتن نه دغدغه ی عدالت برای حکومت ,بلکه دولت دست نشانده ای از طرف آل سعود بودند  ,40سال هر چقدر خواستن و می تونستن سهم هرکدوم از شهروندای بحرینی رو بالا کشیدن و سال به سال فربه تر شدن و تا میتونستن جاده رو باز کردن واسه آمریکایی هایی که موقعیت استراتژیک بحرین روخوب می دونستن  بحرین مرکز پولی یا به تعبیر دیگه سوئیس خاورمیانه است به خاطر استقرار مراکز بانکی معتبر,تو قلب خلیج فارس هم که هست فبه المراد,ناوگان پنجم آمریکا اونجا مستقر میشه و 60درصد خاکش رو هم صاحب, اینقدرها که خود مقامات بحرینی اجازه ورود به این 60درصد خاک کشور خودشونو ندارن و گقته میشه که تجهیزات ویژه امریکا هم توی همین قسمته,یعنی همه چیز در خدمت بیگانه...

گارد اصلی بیگانه متوجه شیعیان بحرینه, حتی قبل از خیزش  مردم, چرا که غرب سعی میکرد با وارد کردن اتباع مختلف به بحرین ترکیب جمعیتی اون رو که 70درصد شیعه و 30درصد سنی ها هستن رو به هم بزنه  و اینه که تفاوت بین بحرین و بقیه کشورهای معترض در منطقه رو معلوم میکنه, از طرفی پوشش رسانه ای تحولات بحرین توسط دولت های عربی و غربی به سبب شیعه بودن اکثریت مردم آن نسبت به سایر کشورهای منطقه سیاست بایکوت خبری رو پیش گرفته  و اخبار کمتری رونسبت به کشورهای دیگر منطقه  انعکاس میده ...همانطور که قبلا اشاره شد معضل اصلی که غرب در مورد حوادث بحرین باهاش دست و پنجه نرم میکنه بحث شیعه بودن اکثریت قریب به اتفاق این مردمه, والا مصرهم دستخوش شورش و اعتراض مردم و ناامنی بود,لیبی و سایر کشورهای منطقه,چرا باید عربستان به بحرین نیرو بفرسته, هرچند مغایر باقوانین بین الملل جامعه جهانی است  این به این معناست  که آنها می خواهند به هر ترتیب از روی کار آمدن یک دولت  انقلابی شیعه ی دیگری غیر از ایران   در منطقه ی حساس  خلیج  فارس جلوگیری کنند و برای تحقق این امر عربستان  با  چراغ سبز آمریکا برای سرکوب  قیام مردم نیروی  نظامی به این کشور  گسیل می کند .

گرچه تشکل های زیادی دربحرین به قصد مطالبات ملت تشکیل شدن  و درصدد اعلام موجودیت برآمدن مثل جمعیت الوفاق که بزرگترین جمعیت اپوزیسیون در بحرینه,به پای میز مذاکره بادولت آل خلیفه هم رفتن اما این گفتگوهای ملی که یه جور گفتگوهای نمایشی میان معترضین و دولت بود راه به جایی نبرده و شاید مذاکره کردن تو این موقعیت اشتباهی از ناحیه جمعیت بوده.

سرکوب اعتراضات مردمی , ویران کردن محل تجمعات معترضین , گسیل نیروهای نظامی از عربستان وامارات  , هدف قراردادن مردم از فاصله 2متری و شلیک مستقیم, تخریب مساجد, آتش زدن کلام الله و غیرو همه گوشه هایی ازاقدام های  دولت آل خلیفه و آل سعود  برای نابودی حرکت انقلابی مردم بحرین است. اما تا چه اندازه تونستن خوش خدمتی غرب رو بکنن وبا نابود کردن مردم بی دفاع بحرین از پایگاه استراتژیک غرب محافظت کنن؟ آینده ی این شورش ها به کجا کشیده میشه ؟آیا خاورمیانه ی اسلامی ما تشکیل میشه؟ اینا همه سوالاتیه که شایدرسیدن به جوابش زمان زیادی رو از تاریخ نگیره

سازمان ملل و سخنان آثای رئیس جمهور

سخنانی که آقای رئیس جمهور در سازمان ملل نگفت

اتفاقی تلویزیون رو روشن کردم. ناگهان دیدم مجری شبکه خبر اعلام کرد: هم اکنون سخنرانی رئیس جمهور اسلامی ایران. با خود گفتم، چه به موقع! سخنرانی احمدی نژاد شروع شد. ابتدا شروع به چاق سلامتی با حضار داخل سالن کرد. من که اهمیت این سخنرانی رو در این برهه فهمیدم دکمه *ضبط * تلویزیون رو زدم. به فکرم رسید چک کنم کدام شبکه ها سخنرانی رئیس جمهور رو پوشش می دن. توی یورونیوز و بی بی سی ورلد و بی بی سی عربی و راشاتودی و العربیه و راشاالیوم و سی سی تی وی عربی و انگلیسی و همه ی سری کانال های الجزیره هیچ خبری از آقای رئیس جمهور نبود و در این نبرد نامتقارن رسانه ای تنها پرس تی وی و العالم و المنار و جامه جم دو و البته شبکه خبر پای کار اومدن. تازه این جا بود که لزوم شبکه های خبری جبهه استکبار ستیزی رو فهمیدم! خلاصه دوباره زدم شبکه خبر. ابتدای کار احمدی نژاد درخواست کمک بیشتر از جامعه ملل برای سیل پاکستان و زلزله ژاپن و چه و چه کرد. بعد کمی صحبت کرد و شروع شد سوال های چالشی از ملل دنیا. تا قبل از این سوال ها هیئت نمایندگی های آمریکا و اروپایی ها سر جاشون نشسته بودند. ابتدای سوال ها، نماینده آمریکا که گویا خوب فهمید سوال ها در واق از اون هاست از جاش برخاست! بعدش کلی طول داد و کاغذ هاش رو مرتب کرد و آهسته آهسته سالن رو ترک کرد. سوال ها که چالشی تر شد یکدفعه در اقدامی هماهنگ نمایندگان اروپا از جاشون بلند شدند و اون ها هم کلی طولش دادند و آهسته آهسته سالن رو ترک کردند. ما هم تا اینجای کار کلی شاد شدیم که: آره بازم آقای رئیس جمهور شد همون آقا محمود خودمون و حال این آمریکایی و ها و اروپایی های چپاول گر رو گرفت. اما در این لحظه چیز عجیبی دیدم که من رو بدجوری به فکر انداخت! بله ... پادشاه بحرین در سالن نشسته در حالی که داره سرش رو تکون می ده ببینه کیا دارن می رن از سالن بیرون! در این لحظه با خودم گفتم چرا این قاتل سفاک از سالن بیرون نرفت! چرا اصلا از اول در سالن نشسته؟ چرا احمدی نژاد حرفی از بحرین نزد؟ اصلا چرا اول کاری پیروزی انقلاب بحرین رو تبریک نگفت؟ چرا از این تریبون وضعیت سوریه رو تشریح نکرد و دفاع نکرد، در حالی که سوریه در فشارهای استکباری قرار داره و دفاع احمدی نژاد می تونست وضعیت رو برای سوری ها بهتر کنه!

با خودم گفتم مردم در بحرین دارن قتل عام می شن و آقای رئیس جمهور از زلزله ژاپن صحبت می کنه! آیا در رسانه ها و از زبان سیاست مدارهای جهان کم به مسئله ژاپن پرداخته شده؟ به مسئله بحرین و بهتر بگم به کشتار مردم بحرین چقدر و از زبان چه کسانی و از کدام تریبون های بین المللی پرداخته شده؟

جالبه خود مردم مصر معتقدند مبدا انقلابشان همان انقلاب اسلامی خودمان است. شنیدم خطبه عربی آقا در میدان التحریر قاهره به سرعت بولوتوث شد و بزرگی معتقد بود علت اصلی سرنگونی مبارک این خطبه بوده. البته این بزرگ آقای کمال الهلباوی از رهبران اخوان المسلمین مصر بود. حلا واقعا نباید از آقای رئیس جمهور انتظار داشت که تکه ای هم از صدور انقلاب اسلامی به مصر سخن می گفت. جالبه که خطیب جمعه مصر انتقاد شدیدی از تشریفات سفر اردوغان به مصر داشت و عملا نه بزرگی به ترکیه گفت. متاسفانه آمریکایی ها خیلی سعی می کنند که با جلو انداختن ترکیه، مدل اسلام لیبرال رو در مقابل اسلام ناب انقلاب اسلامی قرار بدهند. آیا انتظار زیادیه که آقای احمدی نژاد و دستگاه عریض و ظویل وزارت خارجه حرکتی در قبال این مسئله انجام بدند؟

آمریکا و جبهه ی استکبار همواره در قبال انقلاب ها از واژه "بهار عربی" استفاده می کنه و در واقع به دنبال الغای حس ناسیونالیستی عربی می باشه. اما به واقع همی اندیشمندان و فضلای جهان می دانند که انقلاب های منطقه در واقع "بیداری اسلامی " پس از سال ها خواب آلودگی می باشه. چرا که تنها می توان به کودتاهای عربی که در نتیجه ی اون ها افسران جوانی سکان هدایت کشورهای عربی رو در دست گرفتند واژه ی "عربی" رو اطلاق کرد. آیا آقای رئیس جمهور نباید از تریبون سازمان به اصطلاح ملل با صدای بلند مطرح می کرد: که آقا این انقلاب ها به هزار دلیل منطقی اسلامی می باشد و نه عربی.

در انتها بد نیست عرض کنم انتظار ما از آقای رئیس جمهور طرح "صحبت های خوب تر" به جای " صحبت های خوب" بود. البته تا همین جای کار هم صحبت های آقای رئیس جمهور بسیار قابل تقدیر است و ما را یاد محمود احمدی نژاد سال هشتاد و چهار انداخت. محمود احمدی نژادی که خیلی وقت است دلمان برایش تنگ شده ...